Bewonersavond Verdilaan en ‘het grote ABCD-haakje’
Anders dan voorspeld, is het een mooie avond aan de Verdilaan. Code geel is ver weg, de zon schijnt en de koffie staat klaar. Het grasveld tussen twee appartementencomplexen ligt er feestelijk bij, met een tent, picknicktafels en een springkussen. Een mooie avond voor ontmoetingen!
Al een kwartier voor de officiële aanvang van de bewonersavond lopen bewoners de tent binnen. Ze blijken elkaar redelijk te kennen, al is het soms alleen van zwaai- en groetmomenten. Sité is er ook, met de MVGM, die het beheer doet voor de Vereniging van Eigenaren. Binnenkort vinden er renovaties plaats. Dit is een mooi moment om er eens met bewoners over in gesprek te gaan.
Tuinen opknappen
Carla is de 60 gepasseerd en woont al sinds 1989 in haar appartement. Ze heeft het altijd naar haar zin gehad en is tevreden met de buurt. Ze diept wat herinneringen op aan de jaren ’90. Toen kookte ze in 10 liter pannen en mocht iedereen ’s avonds met een bord langskomen. ’s Ochtends hing ze dan een briefje op haar deur met wat er die dag op het menu stond. Ze is daar ooit mee gestopt, waarom weet ze niet meer precies. Veel mensen zijn verhuisd, ze werkt veel en het is gewoon wat minder geworden met de onderlinge contacten. Ze woont prettig samen, er is geen onvertogen woord, maar samen gegeten wordt er niet meer. Wel is er een jaarlijkse BBQ, maar die is dit jaar niet doorgegaan. Carla deelt een wens. Ze zou graag zien dat de tuinen zouden worden opgeknapt. Dan zou ze ook weer meer naar buiten te gaan. Nu schaamt ze zich een beetje voor de buitenruimte. Er groeit en bloeit niets. Het is een doorn in haar oog als ze op haar balkon zit. Het is een gesprek vol ‘ABCD-haakjes’. Een wens tot samen eten, een BBQ die niet doorgaat, maar wel wordt gemist, een tuin die opgeknapt zou kunnen worden, waardoor mensen meer buiten zouden zijn…
Goed contact
Jeffrey woont twee verdiepingen boven Carla. Hij woont hier nu drie jaar en kan er, naar eigen zeggen, zo nog vijf jaar wonen. Wel hoopt hij op termijn een woning te kunnen kopen met een tuin. Zeker als hij en zijn vriendin een gezinnetje willen stichten. Ondanks een goede baan, is een koophuis momenteel geen haalbare kaart. “Ik heb eens zo’n check gedaan en ik bleek nog geen garagebox te kunnen kopen,” vat Jeffrey de situatie kernachtig samen. Hij woont hier hoe dan ook prettig. Het Winkelcentrum Overstegen is dichtbij en als hij de grootste ronde in Park Overstegen loopt, wandelt hij heel wat van zich af. Hij wil best wat voor zijn buurt doen, als het maar niet te veel inzet vergt. Dat heeft te maken met zijn verhuiswens. Anja is blij dat er mensen van Sité en de MVGM zijn. Ze krijgt te zien welke kunststofkozijnen er binnenkort geplaatst gaan worden. Tevreden kijkt ze naar wat Rudy van de MVGM op de picknicktafel heeft uitgestald. Ze heeft ook nog iets te melden. Er is wateroverlast. Er is naar gekeken en niets geconstateerd. Maar als we met haar even door het raam kijken, zien we de plassen op de grond liggen. Er worden direct telefoontjes gepleegd. Dat komt goed. Verder woont ze hier prima. Ze heeft goed contact met de mensen in haar portiek; ze vindt het prima zo.
Oppoken en aanjagen
Ondertussen hebben de buurtkinderen het springkussen ontdekt. Joyce ziet haar zoon op en neer springen. Ze verzucht dat het springkussen er eigenlijk iedere dag zou moeten staan. Het grasveld zou de tuin van de flatcomplexen moeten zijn, maar zo ervaart Joyce het niet. Er wordt wel eens een balletje getrapt, maar dat is het dan wel. Wat zou er nodig zijn om dat te veranderen? Volgens Joyce en Nancy, die is erbij is komen staan, is het simpel: een speeltoestel. Gewoon een glijbaan en een paar schommels. Dan kunnen de ouders lekker op de bankjes gaan zitten en de kinderen spelen. Net als deze avond. Wijkverbinder Nicole vertelt het verhaal van Rosan en Thijs, twee andere buurtbewoners. Ze organiseerden een speelmiddag waar ze ouders vroegen of ze mee wilden denken over een speeltuin. Daar wil Nicole Joyce en Nancy ook wel bij helpen. Ze zijn enthousiast en er worden 06-nummers uitgewisseld. Weer een ABCD-haakje! Het ‘grote ABCD-haakje’ van vanavond is dat er goede onderlinge contacten tussen de bewoners zijn. Dat is een mooie basis voor ontmoeting. Wat hier in termen van community building nodig lijkt, is wat oppookwerk om ontmoeting aanjagen. Dan kunnen bewoners elkaar, nog meer dan nu, vinden en leren kennen. En dan kan van het een het ander komen!